رابطه سبک دلبستگی و نارسایی هیجانی بر تاب‎آوری دانشجویان

چکیده زمینه و هدف: تاب‎آوری، نوعی ترمیم خود با پیامدهای مثبت هیجانی، عاطفی و شناختی می‎باشد؛ لذا این پژوهش با هدف تعیین رابطه سبک دلبستگی و نارسایی هیجانی بر تاب‎آوری دانشجویان انجام شده است. مواد و روش ها: نوع مطالعه، توصیفی و از نوع همبستگی است‎. جامعه آماری  پژوهش  شامل کلیه  دانشجویان روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری در سال 1391-1392 به تعداد 400نفر بودند. نمونهپژوهشبااستفادهازروشنمونهگیری تصادفی  ‎ساده،انتخابشدند که با توجهبه جدول کرجسی و مورگان (1970)  196 نفر تعیین شدند. به منظور جمع آوری داده‎های مورد نیاز از پرسشنامه مقیاس دلبستگی بزرگسالی، مقیاس نارسایی هیجانی تورنتو20 و مقیاس تاب آوری کونرو و دیویدسون و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از  آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که بین مولفه‎های سبک دلبستگی نظیر: دلبستگیایمن و تاب‎آوری )597/0 r=) دلبستگی ناایمن و تاب‎آوری )141/0 r=) دلبستگی دوسوگرا و تاب‎آوری )470/0 r=) دانشجویان رابطه معنی دار وجود دارد و هم چنین بین مولفه های نارسایی هیجانی، نظیر: دشواری در شناسایی احساسات و تاب‎آوری )744/0- r=)، دشواری در توصیف احساسات و تاب‎آوری )770/0- r=) و تفکر عینی و تاب‎آوری )766/0- r=)  افراد رابطه معناداری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد،  که سبک دلبستگی ایمن و شناخت هیجانات با تاب آوری دانشجویان رابطه دارد؛ لذا با توجه  به جایگاه ویژة دانشجویان به عنوان رکن اساسی نظام آموزشی کشور، به کارگیری روشهای نوین و کارآمد در زمینه مشاوره و خدمات روانشناسی، مثمر ثمر خواهد بود. واژگان کلیدی: سبک‎های دلبستگی، نارسایی هیجانی،  تاب‎آوری.